Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şəfaverici — sif. Şəfa verən, şəfalı, sağaldan, sağaldıcı. Şəfaverici dağ havası. Şəfaverici mədən suları … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gigiyena — <yun. hygieinos – şəfaverici> Xarici mühitin müxtəlif amillərinin insan orqanizminə təsirini və sağlamlığı qoruma tədbirlərini öyrənən elm. Gigiyena qaydaları. // Sağlamlığı qoruyan təcrübi tədbirlərin məcmusu. Əmək gigiyenası … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sağaldıcı — sif. Sağaldan, şəfa verən, şəfaverici. Sağaldıcı dərman. Sağaldıcı amillər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəfabəxş — <ər. şəfa və fars. . . . bəxş> klas. bax şəfaverici … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəfalı — sif. Şəfa verən, şəfaverici, sağaldıcı. Şəfalı hava. Şəfalı əl. Günəşin şəfalı şüası. – Bilmirəm, İsti suyun; Şəfalıdır qaynağı; Yoxsa onun hüsnüdür; Bu dirilik bulağı? N. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xassə — is. <ər.> Bir adama və ya şeyə məxsus olan hal, bir adamda və ya şeydə olub, başqalarında olmayan keyfiyyət; xasiyyət. <Rüstəmbəy Vəlibəyə:> Hər şeyi tərsinə başa düşmək <Cəfərdə> bir xassədir. Ç.. // Keyfiyyət, xüsusiyyət.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zoogigiyena — <yun. zoon və hygieinos – şəfaverici> Heyvanların sağlamlığını qoruma şəraiti və tədbirləri haqqında elm … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
